Κάλεσμα !

ΓΕΝΙΚΟ ΚΑΛΕΣΜΑ
ΣΥΣΤΑΣΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΜΚΟ: ΚΟΙΝΟ-ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑΣ και ΑΜΟΙΒΑΙΟΤΗΤΑΣ (Common-POLITEIA of Philanthropy and Mutuality)

Η σημερινή απολιτική περίοδος που διανύει ο Άνθρωπος, δεν σχετίζεται μόνο με την εγκαθίδρυση μιας νέας παγκόσμιας τάξης, όπως συχνά μας αρέσει να λέμε αλλά, μ’ ένα χάος που γεννά απανθρωπιά, ανεντιμότητα, αγριότητα, ανελευθερία που δύσκολα θα ξεπεραστούν. Από τότε που η παγκόσμια κοινωνία απαλλάχτηκε από κάθε σύστημα ανθρώπινων αξιών και τις αντικατέστησε με τις αποκλειστικές απαιτήσεις υποταγής στους λεγόμενους νόμους της αγοράς και της αυτορύθμισης, ο Άνθρωπος κινδυνεύει να γίνει ξανά δούλος. Η υποβάθμιση της κοινωνικής σκέψης στα πιο ταπεινά αξιώματα της καθημερινής ζωής με τη μονόπλευρη μέριμνα για τη βραχυπρόθεσμη μεγιστοποίηση της οικονομικής κερδοφορίας, έχει ως αποτέλεσμα την παρεκτροπή του Ανθρώπου προς τη βαρβαρότητα. Η αγριότητα της μας επηρεάζει όλους και ζούμε πρακτικά μια ‘δημοκρατία χαμηλής έντασης’, έναν ‘κοινωνικό δαρβινισμό’. Πώς μπορεί να προστατευτεί ο απλός άνθρωπος?
Η ανθρώπινη δράση όμως, δεν είναι καθορισμένη φυσικο-κοινωνικά αλλά εξαρτάται από τη συμπεριφορά ελεύθερων και δημιουργικών ατόμων που δρουν για κάποιους σκοπούς. Δεν είναι η συνείδηση των ανθρώπων που προσδιορίζει την ύπαρξή τους. Αντίθετα είναι η κοινωνική τους ύπαρξη που προσδιορίζει τη συνείδησή τους. Και αν δεν επιθυμούμε να δράσουμε τώρα, ας μην αποκλίνουμε τουλάχιστον από τον ανθρωπισμό μας. Τα παιδιά, οι νέοι και οι ηλικιωμένοι πλήττονται περισσότερο σήμερα. Η υποταγή της Δημοκρατίας στην αγορά (και όχι η σύγκλισή τους) αντανακλάται και στην πολιτική γλώσσα[1] και στη συμπεριφορά μας με τους άλλους. Η εναλλαγή (η αλλαγή προσώπων για να συνεχίσουν να κάνουν τα ίδια πράγματα) αντικατέστησε την εναλλακτική δράση (να κάνουμε άλλα πράγματα). Αποτέλεσμα, οι κοινωνικές μας σχέσεις ‘ιδιωτικοποιήθηκαν’ με την κλασσική έννοια και ξεμακραίνουν μεταξύ τους. Σ’ αυτό το πνεύμα, αναγγέλλεται το ‘τέλος της εργασίας’ με την εμφάνιση μιας ‘νέας κοινωνίας’, διασπώντας την μέχρι τώρα παλιά ενότητα της και εγκαθιστώντας μόνιμα την ‘αταξία’. Το μέλλον όπως στην πολιτική είναι για τους νέους και ανιδιοτελείς πολίτες που αγαπούν το τόπο τους.
Η μικρές παγκόσμιες κοινωνίες, δυστυχώς ή ευτυχώς, είναι εγκλωβισμένες και μετακυλούνται συχνά προς τον συντηρητισμό. Διστάζουν μπροστά στις μεγάλες αλλαγές, δεν εμπιστεύονται εύκολα νέα πρόσωπα στο πολιτικό σκηνικό και έτσι γίνονται ανασφαλείς και λίγο καχύποπτες απέναντι σε καθετί καινούργιο. Επιθυμούν ίσως την προσκόλληση σε πρόσωπα που, έστω και λίγο γνωρίζουν, παρόλο που πιθανόν να μη τους ικανοποιούν πλήρως ή καθόλου. Αυτό μπορεί σήμερα να φαίνεται προσωρινά αναγκαίο αλλά, μπορεί να μετατραπεί σε έλλειμμα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ιδιαίτερα όταν μάλιστα επιβάλλονται κάποια ουρανοκατέβατα πρόσωπα. Σίγουρα στο άμεσο μέλλον αυτό μπορεί ν’ αλλάξει και το κριτήριο να είναι η ανιδιοτελής προσφορά του Ανθρώπου στο ‘Δημόσιο συμφέρον’. Η Κοινο-Πολιτεία.Φ.Α. με τη σύσταση της δίνει μια αφορμή, το εναρκτήριο λάκτισμα μιας νέας περιόδου, μια ελπίδα ... για αυτή την αλλαγή. Προσφέρει στον παγκόσμιο πολίτη τη δυνατότητα ν’ απελευθερωθεί από τη στεγανοποίηση της πολιτικής ζωής της κάθε του χώρας, τον κάνει να νοιώθει πιο ελεύθερος και λιγότερο δεσμευμένος απέναντι σε προεπιλεγμένες επιλογές, που ‘έγιναν γι’ αυτόν χωρίς αυτόν’ και που πιθανότατα μερικές έδωσαν πολλά απ’ αυτά που μπορούσαν να δώσουν αλλά έχουν πλέον ξεπεραστεί. Ανοίγει μια νέα προοπτική. Να ορίσουμε ξανά τι σημαίνει και τι θέλουμε για τον Άνθρωπο.
Μπροστά σ’ αυτήν την προωθούμενη (οικονομική) παγκοσμιοποιημένη ανελευθερία και υποβάθμιση του ρόλου του Ανθρώπου και της Δημοκρατίας που αντιμετωπίζουν οι λαοί και τα κράτη-έθνη αλλά και εν όψει των διαφαινόμενων προβλημάτων επιβίωσης, ασφάλειας και αναγνώρισης που θα αντιμετωπίσουν οι άνθρωποι από μια επερχόμενη οικονομική και περιβαλλοντική κρίση, πανεπιστημιακά στελέχη συστήνουν ένα μηχανισμό άμυνας και προοπτικής επανεισάγοντας στις κοινωνίες τις ανθρώπινες με την έννοια της φιλανθρωπίας, αξίες. Όχι τόσο να βοηθήσουν υλικά τους ανθρώπους αλλά ηθικά.
Ο ελληνισμός έχει κάποια χαρακτηριστικά που τον καταξιώνουν στο παγκόσμιο προσκήνιο, με την πελώρια προσφορά του στον άνθρωπο και στον πολιτισμό. Και αφού προσφέρθηκε μια φορά τούτο μπορεί και να επαναληφθεί. Η νεοσύστατη ΚΟΙΝΟ-ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑΣ και ΑΜΟΙΒΑΙΟΤΗΤΑΣ, (Κοινο-Πολιτεία.Φ.Α.), αποτελεί μια νέα διεθνή ελληνικής προέλευσης ΜΚΟ. Συνίσταται από μια Διεθνή συνένωση τοπικών σε κάθε κράτος θυγατρικών οργανώσεων-Πολιτειών της Κοινο-πολιτείας με σκοπό την αμοιβαιότητα, αλληλεγγύη και φιλανθρωπία μεταξύ των μελών της αλλά και των συνανθρώπων της έχοντας το χαρακτήρα ενός Kοινωνικο-πολιτικού και Περιβαλλοντικού Φορέα ως ένας Συμμετοχικός Όμιλος (δεξαμενή) Αναζήτησης, Προβληματισμού και Σκέψης. Στην ουσία επρόκειτο για μια υπέρβαση προς τα έξω μιας επανάληψης ενός συστήματος φιλανθρωπίας, εκπαίδευσης, επιβίωσης, ασφάλειας στη ζωή και προώθησης της ελευθερίας του Ανθρώπου και της Δημοκρατίας που η διάρθρωση της αναπαράγεται ομοιογενώς από τη μητρόπολη του ελληνισμού προς τα υπόλοιπα κράτη-έθνη όπως συνέβη και παλαιότερα ως συνέχεια των υπερβάσεων επέκτασης στη θάλασσα του ιδεώδους του Έλληνα.
Η ελληνικής προέλευσης διεθνής ‘Κοινο-Πολιτεία.Φ.Α’ ξεκινά εκστρατεία παραίνεσης, διαλόγου και συμμετοχικής δράσης των Πολιτών των εθνών-κρατών για εδραίωση της Δημοκρατίας, και της Ελευθερίας και την επιστροφή του Ανθρώπου πολίτη του Κόσμου. Ιδιότητες που για τον Έλληνα είναι και θα είναι το μεγάλο του πλεονέκτημα, απέναντι στο χάος της επερχόμενης ‘ζωώδους νέας κοινωνίας’. ΠΛΕΟΝΑΣΜΑ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ.
Η Κοινο-Πολιτεία.Φ.Α. ευρισκόμενη κοντά στον Άνθρωπο, είναι ένα αυθόρμητο κίνημα πολιτών του Κόσμου, τους όποιους ενώνει και παρακινεί ένας κοινός προβληματισμός για το μέλλον του Πλανήτη. Είναι μια Μη Κερδοσκοπική Οργάνωση (ΜΚΟ) που ανησυχεί για τις επιπτώσεις της Παγκοσμιοποίησης στα έθνη-κράτη, για την υποβάθμιση του Ανθρώπου, της ελευθερίας της δημοκρατίας και για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των κλιματικών αλλαγών και άλλων φαινομένων.
Η Κοινο-Πολιτεία.Φ.Α. επιδιώκει ως σκοπό την αναμετάδοση των βασικών αρχών του πνεύματος του ελληνισμού με μηχανισμό τη σύσταση θυγατρικών αυτόνομων και ανεξάρτητων Πολιτειών-οργανώσεων σε κάθε χώρα του Κόσμου που θα βασίζονται στην πράξη στην αλληλέγγυα και αμοιβαία αλληλοβοήθεια μελών των και στην φιλανθρωπία των ανθρώπων που την περιβάλλουν. Τούτο μπορεί να συντελεσθεί πρώτα τόσο με τη μορφή τεχνικής βοήθειας, εκπαίδευσης όσο και με τη μορφή πολιτικής, οικονομικής και προπάντων ηθικής υποστήριξης μέσα στα πλαίσια ενός επιμορφωτικού πλαισίου και των διακρατικών σχέσεων μεταξύ της Ελλάδας και των κρατών-εθνών και που σημαίνει σύμβαση, συμβίωση, συναποδοχή, συνύπαρξη και συναισθηματική συμμετοχή των ανθρώπων που αφορά[2].
Το παραπάνω πνεύμα αναζήτησης προυπήρχε και προυπάρχει από καιρό στο χώρο τον πνευματικό, το χώρο των διανοουμένων και ιδιαίτερα στα Πανεπιστήμια, ως εκδήλωση αγανάκτησης απέναντι στα σύγχρονα δρώμενα της παγκόσμιας κοινωνίας και της σύγχρονης πολιτικής ζωής, αλλά δεν εκφραζόταν. Η Κοινο-Πολιτεία.Φ.Α. προσπαθεί να εκφρασθεί με τις νέες γενικές και ειδικές αρχές της που βασίζονται στις έννοιες: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΣΥΜΜΕΤΟΧΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΥΗΜΕΡΙΑ – ΑΜΟΙΒΑΙΑ ΑΛΛΗΛΟΫΠΟΣΤΗΡΙΞΗ, ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΝΟΙΑ, ΠΡΟΛΗΨΗ – ΑΝΑΠΤΥΞΗ, ΧΩΡΟΑΕΙΦΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ.

Ο ιδρυτής της Κοινο-Πολιτείας.Φ.Α. Ευστάθιος Κουτσερής[3]

[1] Αυτή όμως δεν είναι η μόνη πιθανότητα για να πάψει η απόκλιση δημοκρατίας – αγοράς. Μπορείτε να ψηφίζετε ελεύθερα ότι θέλετε: λευκό, γαλάζιο, πράσινο, ροζ ή κόκκινο. Αυτό δεν έχει καμία επίδραση, γιατί η τύχη σας αποφασίζετε αλλού, έξω απ’ τον περίβολο του κοινοβουλίου, στην αγορά. Αυτό θα πει ρεαλισμός!!!
[2] Στην αρχαία Πολιτεία των Αθηνών λεγόταν ότι, αν φύγουν οι Αθηναίοι από τη συμμετοχή δεν υπάρχει Δημοκρατία, δεν υπάρχει Αθήνα. Δεν υπάρχει Κόσμος.
[3] Γεωπόνος, Χωροτάκτης Περιβάλλοντος, DEA, PhD. Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Τμ. ΜΧΠ και ΠΑ. Βόλος. Τηλ. +302421088400 και +306977400170, Email: commonpoliteia@gmail.com, koutseris@ yahoo.gr.